Don Kişot’u terketmek

İnsan büyüdüğünü

Don Kişot’u terk edince anlıyor.

İlk başta güzel geliyor umarsızca nefes almak

Ve her konuştuğunda duyulacağını sanmak.

Ama ne zaman ki bir kalabalığın ortasında

Terk edilmişliğini fark ediyor,

Ve ne zaman ki batıyor yalnızlığı avuçlarına

Kalbinde bir sızı peydahlanıveriyor.

Ağzından çıkan sözler sınırlı ve dikkatli

Ve kurduğu hayallerde hep bir gerçek engeli

Rüyalar bile tatsız,kuru gelince anlıyor insan

Büyüdüğünü.

Dönüp arkasına bakınca ise gözlerinde özlem,

Ve yel değirmenlerine karşı kılıç kuşanan çocukluğu