25 Kasım 2008 Salı

arkadaşlar


insanın arkadaşları ne kadar önemli. kendini yitirdiğinde şşşt lan. zeynepsin sen kalk bana şunda bunda lazımsın. yada lazım değilsen bile varlığın yeter diyecek. ben bundan önce hep kendim vardım. herşeyi kendim yapardım . herkesi kendim dinler herkesi ben bataktan çıkarırdım ama başkalarının desteğine ihtiyacım yoktu. ama hayatımda ilk kez görüyorum ki ben istesem de istemesem de yüzümün asıldığnı gördüklerinde tüm red edişlerime rağmen kolumdan tutup beni güldüren bir gurup var. ben üzülünce canı sıkılan ben neşeliyken benden dha neşeli olan.
beni delicesine özleyen beni kendine yem etmeye çalışanlara inatla karşı koymamı sağlayan, omuzlarımdan taşıdığım yükleri birer birer indiren.
bir kısmı yeni girdi hayatıma birkısmı hep varlardı.
ne güzel şeymiş insanın ben tek başıma her boku yaparım ama iyi ki varlar neden onların da bana yardım etmelerine izin vermeyeyim ? diye kendine sorması

sizleri çok seviyorum !




günün şarkısı - hala - norah jones - somewhere over the rainbow
:)


what a wonderful world!

1 yorum:

zombie dedi ki...

seni çok seviyorum :)