bugünün işini yarına bırakma diye boşua dememiş büyüklerimiz.
ben bunu pek unutan bir insan değildim bir iki sene öncesine kadar ama hep de bırakırdım. yine de yavaş yavaş toparlandığımı düşünürken, eller havaya derdime oturdum çalışmadım dün ve sabahtan beri de inanılmaz bir ağrı ile yaşıyorum.
içimdeki zeynep'e hadi küçük kadın uyan da sorumluluklarını hatırla diyip duruyorum pek duyuyor gibi değil ama.
yarın da 8:40 da nükleer fizik beynimde patlayacak ama olsun.
içimdeki kedinin miskinliği aylardır devam ediyordu zaten. bugün bozulmasını bekleyemezdim. kendime gelmem için bir patlama yaşamam gerekiyordu sanırım. erdeme de dedim bunu arabada. belki dedi o da. nükleer patlamamla mutlu olucak mıyım bilmiyorum ama yine de :)
what a wonderful world!!!!
:)
günün şarkısı : norah jones - somewhere over the rainbow
2 yorum:
Ben biyoloji öğrencisi olduğunu sanıyordum.
öyleyim :)
Yorum Gönder